Harcıyoruz... İnsafsızca ve fütursuzca... Harcıyoruz..
Maddi konuları fazla konuşsak da biz aslında manevi olanı daha çok israf ediyoruz...Ve çok sonra yakıcı olarak farkediyoruz kendi elimizle yitirdiklerimizi...
Parayı kazanmak kadar elde tutmak da önemlidir...
Zamana sahip olmak kadar onu değerlendirmek...
Ekmeği ve suyu ihtiyacımız kadar tüketmek...
Onları bulamayanlar olduğunu bilerek bunun vicdani ve insani sorumluluğu ile israftan kaçınmak...
Bunun gibi israf ettiğimiz nice ihtiyaci ve keyfi maddi şeyler var ki!...
Ya harcadığımız manevi değerler ?...
Özenle korumamız ve yerinde zamanında ortaya koymamız gereken duygularımız...
Her duyguyu aşırı kullanarak harcadığımız,aslında tükettiğimiz yüreğimiz!...
Harcıyoruz!...
Hem de sonunu düşünmeden...Sonra keşke diyeceğimizi bilerek...
Sağlığımız?...
Hiç hasta olmayacakmış gibi insafsızca tükettiğimiz sağlığımız!..
Ve ömrümüz!...
Hiç kaybetmeyecekmişiz gibi savurduğumuz,geri gelmeyeceğinin farkında olarak....
Bunun gibi tonla şeyi harcamıyor muyuz?!..
Arkadaşlık,dostluk,sevgi...
Nice değerleri göz göre göre ,bile bile harcamıyor muyuz?!....
Sadece maddiyatı değil maneviyatımızı da hunharca israf etmiyor muyuz?!...
Ahmet Timur
