Bir yılı aşkın süredir hayatımıza giren Coronavirüs illeti sevdiklerimizi bizden koparmaya devam ediyor. Türkiye'de Coronavirus nedeniyle vefat edenlerin sayısı her geçen gün artıyor. Neredeyse her aileden bir Coronavirus Kurbanı bulunuyor. Ne yazık ki halen hastalığın tehlikesini kabullenmek istemeyenler var. Bu gerçeği görmek için illa ki bir yakınınızın ölmesi mi gerekiyor. Elbetteki hakkımızda yazılanı değiştiremeyiz. Ama tedbirsizlik ve cahillik ile hem kendimize hem sevdiklerimize zarar veriyoruz. Malesef biz de Coronavirus nedeniyle kurbanımızı verdik. Canımızdan can gitti. Hayatının baharında oğluna doyamadan Osman'ımızı kaybettik. İnnalillah we inna ileyhi raciun.
Adı Osman 43 yaşında.O benim, 5 abimden 4'üncüsü. Köydeki 30 yıllık yaşamından sonra gurbette Antalya'da devam etti zorlu yaşam mücadelesine. 15 yıl evlat hasretiyle yaşadı. Sonra Seyyid Ensar'ına kavuştu. Ve doyamadı ona.
Antalya'da 2021 yılı Ağustos Ayı Kurban Bayramı öncesi Coronavirus'e yakalandı. Evde bir müddet iyileşmek için çabaladı. Yoğun bakım korkusu nedeniyle durumu kötüleşinceye kadar hastaneye gitmedi. Nefes almada zorluk yaşamaya başlayınca apar topar hastaneye kaldırıldı. 2-3 gün bilinci yerinde tedavi edildi. Ancak ciğerine yerleşen virüs yüzde seksen üstünlüğü sağladı. Ve entübe edildi. Yaklaşık 1 hafta uyutularak tedavi edilmeye çalışıldı. Tam kötü gidişatı durdu diye sevinirken, Hastaneden gelen "kalbi durdu ama geri geldi, son 24 saat çok önemli bir kriz daha gelmez inşallah " telefonu ile umutlarımız tükeniyordu. Kritik 24 saatin son 6 saatinde 8 Ağustos 2021 Saat 18.30 saatlerinde Osman Abi'min ebediyete intikal ettiğininin haberi geldi. 10 gün içerisinde ölüm hakikati ailemizi ve onu seven tüm dostlarını yasa boğdu. Mekanın cennet olsun güzel abim...
Osman Abim'i anlatmaya kelimeler kifayetsiz kalıyor. Onu kaybettik amma, gördük ki onu tanıyan, onunla çalışan ve onu uzaktan tanıyan dostların neredeyse bizden daha çok müteessir olduklarını müşahede ettik. Herkes senden razı idi Rabbim'de senden razı olsun abim benim.
Sen hayalı, mütevazı ve zararsız ahlakın ile nice gönüllere taht kurmuştun. Çocukluğundan beri kimseye zararının Dokunduğuna kimse şahit olmamıştır. Allah’ım sen de şahit ol. Ve sen onu bizden daha iyi biliyorsun. Ona rahmetinle muamele et.
Osman Abim'in küçük hayalleri vardı dünya ya dair. Kötülüğü ve kötülük yapanı sevmezdi. Yalnız kalmayı seviyordu. Yalnız kaldı. Son anlarını virüs nedeniyle yoğun bakım ünitesinde yalnız kalarak geçirdi. Bizleri derinden üzende bu idi. Bir Veda etmeden , bir helallik alamadan kaybettik seni. Rabbim havzı kevserde bizi buluştursun. Anne babamıza evlat, bize kardeş acısı yaşattın. Sen Ensarı'na biz sana doyamadık canım abim... İmtihan dünyasında büyük bir imtihan ile sınandık. Bunun öncesinde de aile olarak nice badireler atlattık ama bu belki en zor olanı idi. Rabbim kimseye yaşatmasın. Osman Abi' min yokluğuna nasıl alışırız bilmiyorum ama, acısı yüreğimizde bir kor gibi yerleşti geçmeyecek gibi görünüyor. Hayallerin yarım kaldı, biz yarım kaldık, ailen sensiz, Ensarı'n yetim kaldı. Allah' ım sabır ver.
Seni unutmayacağız canım abim, gözün arkada kalmasın. Emanetlerin bize emanet. Güle güle güzel Abimmm. Mekanın cennet olsun. Amin.
Teşekkür..
Gerek hastanedeki tedavi sürecinde gerek cenaze nakil ve taziye sürecinde desteklerinden dolayı Doktor, hemşire, akraba ve tüm dostlardan Rabbim ebeden razı olsun. Rabbim cümlemizin ölmüşlerine rahmet eylesin mekanları cennet olsun.
Not : Abim Coronavirus aşısı olmamıştı. Ecel saati gelmişti belki ama, aşı olanların bu illet hastalığı daha hafif geçirdiğini, yoğun bakımda yatanların çoğunun aşısız olduğu belirtiliyor. Lütfen sevdikleriniz için aşılarınızı bir önce yaptırın. Tez zamanda bu illetten kurtulma duası ile.