Kimsesiz Öğrenciler
Kızım Ankara’da Üniversite kazanmıştı. Heyecanla Ankara yolunu tutuk. Otel’e yerleştik ve KYK yurdu sırası gelene kadar geçici barınma için Kız yurdu aramaya başladık. 40 kadar kız öğrenci yurdu ile ucuz-pahalı , uzak-yakın demeden görüştük. Tabiri caizse aylığına 1 külçe altın versen de boş yer bulamadık.
Ankara’da siyasetçiler, bürokrasinin en alt kademelerinden en üst seviyesine kadar ulaştım, işadamları dernek başkanları vb. dahil hiç biri çözüm geliştiremedi. Bir baba olarak ilgisizliği, çaresizliği, kimsesizliği ve acizliği iliklerime kadar hissettim. Sorun çözülemiyordu. Kız çocuğu olduğundan da bırakacağım yerler konusunda tereddüt içindeydim. Ben bir şekilde kimi insanlara ulaştım, gerçi ulaştığım kimseler de bir şey yapmadı. Herkes bana ilgileneceğiz dedi ama sonuç yok. Konfiçyüs’ün dediği gibi “Eldeki bir kuş ağaçtaki on kuştan iyidir” maalesef halen bana ağaçtaki kuşlardan bahsediyorlar… Kimsesi ve maddi durumu olmayanlar öğrenciler için üzüntüden kahroldum. Okulunu donduranlar, KYK çıkıncaya kadar maddi durum nedeni ile devamsızlık hakkını kullananlar, ağlayanlar…
Kızım baba Ankara Büyükşehir Belediye Başkanı Mansur YAVAŞ “Hiçbir öğrenciyi açıkta bırakmayacağız” şeklinde açıklama yapmış, izin verirsen başvurayım dedi. Başvur dedim. Başvurudan 1 gün sonra bizi aradılar. Büyükşehir Belediyesine gittik. Öğrencilere çorba ve simit ikramı yapıldı ve bize siz gidebilirsiniz çocuklarınız bize emanet. Biz onları servis ile gidecekleri yere bırakacağız dediler. Kızımı Ankara Büyükşehir Belediyesinin kiraladığı kız yurduna yerleştirdiler.
Öğrencileri KYK sırası gelene kadar kiraladığı yurtlarda ücretsiz yerleştiren, her aşamada ilgilerini esirgemeyen, Sosyal belediyeciliğin gereklerini yerine getiren, Ankara Büyükşehir Belediye Başkanı Sn. Mansur YAVAŞ’a kıymetli şahsında özverili ve sevgi ile yaklaşan kıymetli çalışanlarına selam ve saygılar sunuyorum. İyi ki varsınız.