Sevmeden verebilirsiniz. Fakat vermeden sevemezsiniz. Çünkü Sevgi bazen vazgeçmek demektir. Tercihlerden, rahat alanlardan, hedeflerden, enerjiyi ya da zamanı başkası uğruna (o başkası bazen ailedir, değerlerdir, insanlıktır, toplumun genel çıkarıdır... vs) vermek demektir.
Sevgi-saygı, sorumluluk, sahiplenme, yaşamın zor tarafları gibi dursa da, özdeşleşme ruhuyla ve iradesel sevgiyle yaklaşıldığında, bunun düşünüldüğününün aksine zor olmadığı görülecektir.
Ruhsal bir üstad / düşünür Sevgi Yasasını şöyle açıklamaktadır:
"Sevmek, ilahi hazinelerin sınırsız kapılarını açar. Eğer seversek, vermemek elimizde değildir. Vermek ise kazanmaktır. Sevgi yasasını yerine getirmektir. O zaman, vererek, o sonsuz, 'ölçtüğümüz ölçüyle ölçülme' yasasını harekete geçiririz. Hiçbir alma düşüncesi olmadığında, almaktan kaçınmak olanaksızdır; çünkü verdiğiniz bolluk size bu gerçekleştirildiği için geri dönecektir.''
Verelim ki bize de verilsin. Çünkü ölçtüğümüz ölçüyle bize ölçülecektir...!
Yusuf Beğtaş